Als meisje op de middelbare school wist ik al snel dat ik iets voor mensen wilde betekenen. Ik wilde zorgen, ondersteunen en écht iets waardevols meegeven. De keuze voor een opleiding in de gehandicaptenzorg was dan ook vanzelfsprekend. Ik voelde me er thuis, het werk gaf me voldoening en ik wist: dit is mijn plek. Niet wetende dat mijn fotografie verhaal hier ook zou starten.
Maar het leven loopt soms anders dan verwacht. Door mijn onregelmatige diensten had ik veel vrije tijd en zocht ik naar een manier om die zinvol in te vullen. Ik kocht mijn eerste spiegelreflexcamera, in eerste instantie om de natuur vast te leggen. Maar toen een collega mij vroeg om foto’s te maken van haar zoontje, veranderde alles. Toen ik haar reactie zag, hoe blij ze was met die foto’s, besefte ik: dit is bijzonder. Dit wil ik vaker doen.
Van hobby naar passie
Wat begon met een paar foto’s voor een collega, groeide langzaam uit tot iets groters. Vrienden en familie zagen mijn werk en vroegen of ik ook hun dierbaren wilde vastleggen. Zonder dat ik het doorhad, ontstond er een klein netwerk. In die beginfase ging ik vooral op zoek naar wat ik mooi vond aan fotografie. Liet me inspireren door beelden op social media en besloot me te richten op studiofotografie. Ik investeerde in een flitsset, achtergrondrollen en kreeg zelfs een eigen ruimte om als studio te gebruiken. Ik dacht: dit is het! Studiofotografie was mijn ding.
Zwangerschappen, newborns, gezinnen – ik legde ze vast in een gestyleerde setting, met zachte dekentjes, haarbandjes en perfect uitgelichte achtergronden. Ik genoot ervan om esthetische, perfect geregisseerde beelden te maken. Maar mijn fotografie verhaal veranderde drastisch toen ik zelf zwanger werd.
Een nieuw perspectief
Tijdens mijn zwangerschap begon ik na te denken over hoe ik mijn eigen herinneringen wilde vastleggen. Wilde ik een zwangerschapsshoot van mezelf voor een strak witte achtergrond? Of wilde ik foto’s waarin ik mezelf herkende, in mijn eigen omgeving, ontspannen en echt? Dat zette me aan het denken: waarom vroeg ik van anderen om te poseren in een studio, terwijl ik dat zelf niet eens wilde?
Met de geboorte van mijn eerste zoon groeide niet alleen mijn gezin, maar ook mijn visie op fotografie. Ik besefte dat het niet ging om de perfecte foto, maar om het verhaal. Om de herinneringen die je later wilt herbeleven, je levensloop. En dat bracht me steeds verder weg van de studio en dichter bij het échte leven.
De kracht van herinneringen
Toen ik zwanger was van ons tweede kindje, wist ik één ding zeker: deze bevalling wilde ik laten vastleggen. Mijn eerste bevalling was een waas. Ik had nauwelijks herinneringen aan die eerste momenten met mijn zoon. Ik wilde dat dit keer anders. En dat gebeurde. Dankzij Cindy Wilms van Birthday Geboortefotografie (haar prachtige werk vind je hier) de fotograaf die erbij was, kan ik me nu elk klein detail herinneren. Niet omdat alles op beeld staat, maar omdat de foto’s het verhaal vertellen en me helpen om de momenten opnieuw te voelen.
Dat besef – dat foto’s zoveel meer zijn dan alleen mooie plaatjes – veranderde alles.
Ik wist: dit is wat ik anderen ook wil geven. Niet alleen bij een geboorte, maar bij alle momenten in het leven die ertoe doen. Want hoe vaak wachten mensen met een fotoshoot tot het ‘perfecte moment’? Totdat de kinderen ouder zijn, het huis is opgeknapt of die laatste kilo’s eraf zijn? Maar het perfecte moment bestaat niet. Het mooiste moment is nu.
Jouw leven is het waard om vast te leggen
Ik zie het zo vaak: mensen die pas een fotoshoot boeken als er iets ingrijpends gebeurt, zoals een ongeneeslijke ziekte. En natuurlijk maak ik die foto’s met alle liefde, maar het raakt me ook. Waarom wachten tot een moment dat beladen is met verdriet? Waarom niet nú de kleine, dagelijkse momenten vastleggen – de momenten die jouw leven maken tot wat het is?
Mijn eigen jeugdherinneringen gaan niet over grote vakanties of perfecte plaatjes. Ze gaan over de geiten in onze tuin, het dansen na het eten, de chinchilla in de woonkamer. Kleine dingen, maar ze maken mijn verhaal compleet. En dat is precies wat ik wil vastleggen voor anderen: de echtheid, de puurheid, het échte leven.
Dus wacht niet op het perfecte moment. Jouw leven is nu. Jouw gezin is nu. En dat verdient het om herinnerd te worden, precies zoals het is.
Mijn fotografie verhaal, levensloop fotograaf, fotograaf uit Beek en Donk, day in the life, regio Eindhoven, newbornfotograaf, gezinsfotograaf, reportages, het echte leven, documantaire fotografie
